sıkım sıkım sıkıldım. acayip sıkıcı bi insan oldum. kendimden bile sıkılmaya başladım.
okul kapandı ama tatil olmadı gitti bana. ne evdeki ne okuldaki işleri rayına oturtabildim. yavru kuşumla istediğim gibi ilgilenememek de cabası. eskiden gece filan çalışırdım adam gibi. şimdi tavuksu bi yaşam tarzına doğru kayış içindeyim. akşam 9 olduğumu koltukta uyumaya başlıyorum. saat 10 yatağa kon olayını çoktan geçtim yani.
offf...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hımmm hımmm da hımmm hım! Buldummm! Şimdi sevgili hocam, hemen kalkıyorsun yavru kuşla haşır neşir değilsen, saçları bir topuz, yanağa bir allık ve boynuna da bir boncuk, kolye herneyse ondan takıyorsun. Gözlere siyah bir kalem belli belirsiz. Sonra aynaya bakıp tüm bu yaptıklarına gülüyorsun. Kendine göz kırpıyorsun aynada ve kendimi iyi hissediyorum diyorsun. İçinden zorla da olsa enerji, şımarıklık getirip nazının geçtiklerine gülümseyip duruyorsun. Okuyacak bir kitap edin, mesela: Şibumi! Zaman hızla geçecek göreceksin ama ne olur kendini ihmal etme! Anlaştık umarım;)
YanıtlaSil:))))
YanıtlaSilbi deniyim bakalım. benim asıl sorunum vakitsizlikken erkenden uykumun gelip vakitsizliğimi pekiştirmesi sinirimi bozuyor. bu uyku gelme durumu şu sıralar depresyonizm
akımının önde gideni olmamdan kaynaklı aslında. yani ne yapsam boş havasındayım.
şibumiyi bi da okur muyum bilmiyorum. ama okumayıp okumak istediklerim var daha. elimde masumiyet müzesi var. ama beni baydı biraz. bi ara onu da yazıcam uzun uzun.
yok depresyon falan, yalan onlar, gülümse gitsin yaa 3 günlük dünya! Okuyorum zaten her yazınızı efenim:)
YanıtlaSil