30 Kasım 2009 Pazartesi

plan program

tatil bitiyo, işler aklına geliyo insanın. adam gibi bi plan yapıp bu işlerin altından kalkmak lazım. bi akşamda misafirliğe ayırmak lazım, sosyalleşmek de lazım yani. sonra ıspanak, pırasa filan da pişirmek lazım. daha ıspanak girmedi eve kış gireli. cuma akşamları balık yemek lazım. ipin ucunu kaçırmamak lazım.

deliye hergün bayram

bi tarihte demiştim ya evhanımı, bilim insanı, anne ıvır zıvır kimlikleri bi potada erittim yahut eritemedim diye. son zamanlarda da bi domestik yazmışım, örgüdür, yemek pişirmedir filan okuyunca öyle toplumla uyumlu gibi filan hoş olmuş hiç sorunsuz bi insanmışım filan gibi. ama bayram geldi tokat gibi şakladı ensemde. bayramların uyuz taraflarını hatırladım, hatırlamak ne kelime bizzat yaşadım.
kesilen hayvanlara merhametsiz yaklaşım, özensizlik, şiddet içeren görüntüler bi yana, insan ilişkilerindeki gerginlik aldı götürdü beni. hani bayram güzeldi? hani dostluk kardeşlik, hani sevgi saygı?
mutsuz oldum bayramda blog. çok mutsuz oldum...çocuğum bayram diye bi şeyi tadamayacak mı yoksa?

4 Kasım 2009 Çarşamba

örgücü nine


bugün süper bi blogla karşılaştım: örgücü nine . yazıları okudukça tanıdım biraz örgücü nineyi. blogun sahibesi nazik, yardımsever, torunu sahibi ama oldukça genç bi kadın. nine filan değil yani.

kırmızıdan canavarlı bi bere yapmış torununa. tek kelimeyle BA-YIL-DIM.
yeşil ip alıp benim fareye yeşilini yapıcam bi vakit bulup (fare lafı da örgücü nineden arak). azimliyim.