herşey ne manasız ya; depremde beşik gibi sallanırken ve sevdiğim bi insanın ölüm haberini alınca hissettim bunu. önemsiz şeylere çok önemli, önemli şeylere ise önemsiz muamelesi yaptığımı da.
Bunu hatirlamak icin illa kotu bi'seylerin olmasini beklemek ne kotu! Ama yapacak da fazla bir sey yok.. Unutucaz, yeniden hatirlicaz, unutucaz, yeniden hatirlicaz, unutucaz, ...
yazasım geliyo bazen. yazıyorum da. yazmak iyi geliyo, yazınca daha iyi düşündüğümü ve kendimi daha iyi hissettiğimi fark ediyorum. bir iki blogda yazıyorum ama onların concepti farklı. herşeyi birbirine karıştırmamak gerekiyor. o yüzden ayrı bi blog tutiyim dedim kendi kendime. bazen burda kalırım, bazen onlarda. akşam bi yere giderim bakarım modum bu bloga yakın burda sabahlayıveririm. moduma göre yani. okunma kaygım da yok burda. aman okusun millet gülsün ya da aman okusunlarda bi şey öğrensinler filan değil amacım yani. öylesine yazasım geldiğinden filan işte.
bi de biraz yazıp yolliyim sonra döner bi iki laf eklerim bi cila çekerim modunda yazıyorum. o yüzden okumak pek eğlenceli olmayadabilir çoğu zaman. bi bakarsın yarım yamalak bi şeyler, belki onu 1 hafta sonra biraz daha açarım.
işte budur benim olayım.
Bunu hatirlamak icin illa kotu bi'seylerin olmasini beklemek ne kotu!
YanıtlaSilAma yapacak da fazla bir sey yok..
Unutucaz, yeniden hatirlicaz, unutucaz, yeniden hatirlicaz, unutucaz, ...
aynen öyle. acının sıcaklığı biraz geçince hayata yeniden tutunacağız, öyle tutunacağız ki kaybetmek acı verecek...
YanıtlaSil