teşekkürlüklerden

bazı insanlar var yaptıkları işle gelip yüreğine dokunabiliyorlar. üstelik sadece senin değil milyonlarca insanın. bu adamlara sanatçı diyorlar işte.
bu insanlara teşekkür etmek istiyorum. bana hissettirdikleri hisler, yaşamdan zevk almamı sağladıkları, kısa süre içince olsa herşeyi unutturup hayatı daha yaşanabilir kıldıkları için. özeniyorum onlara. ne güzel bi şey insanlara böyle güzel şeyler hissettirebilmek.
bu insanlarla öbür dünyada filan bir araya gelmeyi çok isterim. bazıları çoktan göç ettiği için öbür dünya dedim (dünya gözüyle hepsini toplayabilsem evimde ağırlasam misal süper olurdu ama). hani bir çırpıda bu duyguları bana hissettirenlerin hepsini sayamam ama oğuz atay, dolares o'riordan, gaudi, chagall, canetti ilk aklıma gelenler şimdi.
cem adrian da bunlardan. uzun zamandır dinlemediğim bi şarkısıyla karşılaştım demin. aşk ile hep beraber buyrun: