başlangıç

UMUŞ

Bütün iyi kitapların sonunda
bütün gündüzlerin, bütün gecelerin sonunda
meltemi senden esen soluğu sende olan,
yeni bir başlangıç vardır..

Parmağını sürsen elmaya, rengini anlarsın..
Gözünle görsen elmayı, sesini duyarsın...
Onu işitsen, yuvarlağı sende kalır.
Her başlangıçta yeni bir anlam vardır.

Nedensiz bir çocuk ağlaması bile,
çok sonraki bir gülüşün başlangıcıdır...
Edip Cansever

Bu şiir besmelem olsun benim diye düşündüm. Besmelesiz başlamak olmaz di mi?
böyle başlangıç yaptım işte. durdum durdum bugün başladım yazmaya. daha doğrusu müstakil bir bloga bugün çıktım desem daha doğru olur. bi süredir düşünüyodum zaten. farklı farklı benlik(!)ler barındırıyorum ya; bi taraftan anne, bi taraftan abd başkanı, bi taraftan evlat, bi taraftan hoca... gibi. bu benlikler bi potada eriyo erimeye ama mesela oğlumla ilgili yazdığım blogda canımın sıkıntısını anlatıp depresif depresif şeyler yazmam çok uygun olmuyo. kendimi ifade edecek başka bi mecram olmalı diyordum. ne oldu da bugün başladım? ne bilim bi dönüm noktası lazım işte. sanırım bugün ikinci türev sıfıra eşit oldu da ondan geldi bu işler başa :). bi blog diyalogu yaşadık EGEC'le onun da biraz etkisi oldu galiba.
bugün abdmiz için pasta kestik okulda. 5 kişi olduk. çok yakın bi zamana kadar "abd başkanıyım ama abd deki tek kişi benim" den ibaret olan başkanlık durumum bazı sorumluluklar ve angaryalarla birlikte gerçeklik kazandığını hissettirmeye başladı. abd başkanlığının(bundan böyle obamalık diyim ben buna) hayatımı daraltmaya başlaması da yazma isteğini kamçıladı sanırım.
yine de bi çocuğum oldu diye bakmalıyım sanırım:
iy ki doğdun imö!!!!